lørdag 6. august 2011

Om det å vera liten...




Det er utrulig fasinerande å sjå kor like småfolk er, om det er ein liten pus eller ein liten guttebebis. Dei kan gå bananas i ei vannskål...








Slåss uhemma med onkel sine tær...







Overhodet ikkje vera i ro eit sekund...







Eller rett og slett berre vera ubeskrivelig skjønne...







Eg går ut i frå at alle forstod at det var Puse Frøken Fiona og ikkje Herr Fryd sine tær som er ubeskrivelig skjønne... sjølv om eg sjølvsagt synst at heile Herr Fryd er perfekt.


Klem Eli

3 kommentarer:

  1. Ååååå, kosa seg:-) Ho vil vel ikkje vera med oss heim igjen.. Me har fiksa ynskte remediar frå taxfree, som takk for "barne"pass;-)Me stoooorkosa oss i varmen, har blitt fint rosa på skuldrene i dag. Og når ein handlar på dagligvaren her, så får ein ein halv liter raki på kjøpet, Kultursjokk!;-)

    SvarSlett
  2. Hihihi - me storkoser oss alle her, Rooney også som har ei lita villbasse å springa etter evnt. å bli jaga av, rundt-og-rundt-og-rundt-og-rundt... Zorro er litt arrogant rett og slett og hever seg over denslags. Ellers så er været storarta i dag, så me har lagt rett ut i solstolane på terrassen, men uten raki ;) Kanskje ein øl, kanskje...?

    Klem klem

    SvarSlett
  3. Å, kattunger og valper er vel bare det skjønneste som finnes! Bortsett fra barn da :) Og som du sier, tar meg selv stadig i og sammenlikne barn og hunder, hehe. Hunden som jeg hadde i oppveksten het Zorro! Ha en fortsatt god lørdagskveld, med øl ;) Klemmer

    SvarSlett

Tusen takk for helsing, det gjer meg glad!