I farta

Bevis gjenstand 1 og 2. Altfor tung pc veske. Overflødig sjal. Ikkje haust kaldt. Ikkje enno...

Tirsdag morgon var Frøken Fryd i farta.
I full farta...
Faktisk gjekk det så fort at det var like før Frøkna raste ned ei lang steintrapp med tenna først.
Frøkna skulle i jobb møte i byen, og sjølv om ho var ute i god tid gjorde trafikken sitt til at tida vart ubehagelig knapp når bilen var parkert.

Er det ikkje utgjort kor mange totalt HÅPLAUSE sjåførar ein kjem bak i slike situasjonar?
Frøken Fryd er på ingen måte ein fleksibel og tolerant sjåfør i slike settingar.
Tvert i mot blir Frøken Fryd ein glefsande, frådande, ekstremt-fritt-talande-med-uhyggelig-vokabular og offansiv sjåfør i slike situasjonar.
Veldig mange mot traffikantar (ja, eg dristar meg til å kalla dei mot traffikantar faktisk) får passet påskrevet med gaffel og utropsteikn når Frøken Fryd er lettare stressa og etterkvart i tidsnød.

Stressa Frøken Fryd med tidsnød er ingen god kombinasjon med høge heler, ikkje i det heile tatt faktisk.
I god HMS ånd holdt heldigvis Frøkna seg godt fast i rekkverket.
Det kom godt med!
Den eine helen hekta seg fast i trappetrinnet og Frøken Fryd var overhodet ikkje i balanse.
Heldigvis kom det ikkje eit slikt teit "hyyyyyl" som av og til lurer seg ut i slike situasjoner.
Sånn i tilfelle ikkje alle rundt fekk med seg at ein ikkje har kontroll... liksom...
Frøken Fryd var heldig og henta seg inn att.

Så ankom Frøken Fryd møtet.
Etter å ha jogga på brostein, i høge helar med paraply og tung veske.
Sidan det regna og var tydelige haust teikn ute resonerte Frøken Fryd seg fram til at det nok var kaldt ute tirsdag. Det var det ikkje...
I alle fall ikkje så kaldt at det var nødvendig med singlet, bluse, strikkejakke, sjal OG jakke utanpå der igjen.
Resultat? Jo, resultatet er at når Frøken Fryd var blitt godt mottatt på møtet, og pulsen sank så begynte Frøken Fryd å svetta. Å du søte mi tid kor Frøken Fryd svetta, for det blir jo ikkje betre når ein merker at ein er varm i hovudet liksom.
Å herreguuuuud som eg hater slike situasjoner.
Egentlig har eg mest lyst å utbryta at: "sorry, eg svetter som ein gris, har du eit handkle?"
For det er ikkje snakk om nokre uskuldige små roser under armane.
Neida, Frøken Fryd er laga slik at ho svettar i fjeset. Så det er på ein måte fu*kings umulig å unngå å sjå det. Eventuelt fu*kings umulig å skjula det. Me snakkar SVETTEBART!
Så der satt Frøkna da, og lot som om ho ikkje svetta, og lot som om ho fekk med seg alt som vart sagt i møtet medan inni hovudet så var det ei stemme som skreik og brølte: "slutt å svett, slutt å svett, herregud, slutt å svett din dritt krooooopp!"

Heldigvis så slutta dritt kroppen å svetta etterkvart, då var strikkejakka slengt og sjalet også.
Og møtet gjekk fint det. Den unge, pene mannen lot som han ikkje merka svette helvetet til Frøken Fryd og det var god stemning og alt gjekk bra til slutt.

Kva har Frøken Fryd lært av dette?
Å berekna 20 minutt ekstra på møkkasjåfører som ikkje eig ei offansiv åre i kroppen.
Å berekna fem minutt ekstra på egosjåfører som blokkerer for all anna trafikk for at dei sjølv skal komma seg fram.
Å aldri ha på for mykje klede i tillegg til å jogga til eit møte, i høge heler.
Å berekna fem minutt ekstra for å innta normal kroppstemperatur før entring av møtelokaler.
Å alltid ha handkle i veska...

Kontinuerlig forbedring! Det er det eg jobbar med.
Lesson learned!